Köyümüz, Kıcılı, Çomar, Perçem, Suludere, Akçiçek, Gölpınar, ve Külah köyleri ile komşudur. Ekilebilir arazisi 8.000 dönüm, Mera ve kayalık arazisi 1.000 dönüm, Ormanlık arazisi ise 6.000 dönüm kadardır.
Toprak yapısı kum-kil ve yer yer humustan oluşur. Yeraltı zenginliği olarak mermer yataklarına sahip olduğu bilinmektedir. Ancak bugüne kadar işletme için teşebbüste bulunulmamıştır.
Arazisi çok geniş ve çok verimli olmamakla birlikte ihtiyaca yönelik ekim yapılmaktadır. Tarım öncelikli olmak üzere, küçük ve büyük baş hayvan yetiştiriciliği de yapılmaktadır.
Bugünkü hali ile üç mahalleden oluşan köyümüz eğitim ve ekonomik nedenlerle sürekli göç vermektedir.
Alaca ilçesinin köyü olmasına rağmen nüfusun çok azı Alacada yerleşiktir. Ağırlıklı olarak Sungurlu ve Ankara’ ya göç etmişlerdir. Çorum, Kırıkkale, Bursa,İstanbul, Eskişehir illerinde de köyümüz nüfusundan insanlar bulunmaktadır.
Köyümüzün Alaca-Ankara karayoluna olan mesafesi 5 km dir. Bu yolun 4 km si 2002 yılında dört km lik bölümü asfaltlanmıştır. Köy yolunun asfalt yapılmasında Ankara İlinde ikamet eden köylümüz Fehmi ARSLAN’ ın büyük gayretleri olmuştur.
-İçme suyu şebekesi mevcuttur.
-Elektrik şebekesi vardır.
-Telefon şebekesi vardır.
-Elektrik şebekesi vardır.
-Telefon şebekesi vardır.
İki derslikli ve lojmanlı okulumuz olmasına rağmen yeterli sayıda öğrenci olmadığı için 2003 yılından itibaren eğitim taşımalı olarak yapılmaktadır.
İlçe merkezinin yakın ve ulaşımı rahat ve kolay olduğu için sağlık ocağı ihtiyacı duyulmamıştır. Köyümüzde şimdiye kadar herhangi bir önemli sağlık sorunu ile karşılaşılmamıştır.
1948 yılında köylülerimiz tarafından inşa edilen bir camisi mevcuttur. Bir adet Derslik, odunluk, abdestlik ve tuvaleti vardır. Duvarları kerpiç, tavanı ahşap olan camimiz 660 metre kare arsaya sahip camimizin 260 metre kare oturumu vardır. 200 kişilik cemaat kapasitesi bulunmaktadır. Kesme taştan minaresi ise sonradan eklenmiştir. Minare yapımında köyümüz büyüklerinden Şevket ÖZDEMİR öncü olmuş, masrafın bir bölümünü karşılamış, kalan kısmı ise köylümüzün katkıları ile tamamlanmıştır.
Köyümüzü Alaca İlçemize ve diğer köylere bağlayan yollar üzerinde 3 adet köprü vardır. Bu köprülerden birisi Suludure istikametinden gelen yol üzerindedir. Hemen köy kabristanı ile kale arasındadır.
İkinci köprü köyün içinde, orta yerindeki köprüdür. Bu köprü köylülerimizden Mehmet Özkan (Mamediye emmi) tarafından masrafları karşılanarak yaptırılmıştır.
Üçüncü köprü ise Kıcılı köyü girişindedir. Bu iki köprü köylülerimiz tarafından yapılmıştır. Dördüncü köprü ise, yine köyün içinde bulunan, rahmetli Şahin Hoca’ nın bakkalının önündeki taş köprüdür. Bu köprüde yine köylülerimiz tarafından yapılmıştır.
Mesire alanları:
Köyümüzün en meşhur mesire alanı Alimpınarı denilen mevkidir. Burası tüm ilçe halkı tarfından da bilinen ve tercih edilen bir mesire ve piknik alanı olmuştur. Suyu çok soğuk iki pınarı ve havuzu bulunan bu alan aynı zamanda meşe ormanı içerisindedir.
KALECİKKAYA KÖYÜ ‘ NÜN TARİHİ GELİŞİMİ
KÖYÜN TARİHÇESİ
Tarihi boyunca mücadeleden vazgeçmeyerek topraklarını ve bağımsızlığını koruyan Kırım Türkü 1777 yılına kadar dayanabilmiştir. 1777 yılından itibaren Ruslar Kefe ve diğer eldeki Kırım şehirlerini de zulüm, baskı, işkence, katliam ile birlikte işgal edince, Kırımda ardı arkası kesilmeyecek göç başlamış oldu.
Bir taraftan Kırım Türkü topraklarından zorla çıkartılırken diğer taraftan Ruslar bu topraklara yerleşiyordu.Daha ilk göç esansında 75.000 Rus Kırıma yerleştirilmişti. İnsanlar göçe zorlanıyor, gitmemekte direnenler ise kılıçtan geçiriliyordu. İlk beş yıl içerisinde yani 1777-1783 yılları arasında göç edenler dışında tam 30.000 Kırımlı Rus Ordusu tarafından kılıçtan geçirildi.
Kırımdan Anadolu’ya ve Balkanlardaki Osmanlı hakimiyetindeki topraklara büyük göçler yaşandı.Gaspıralı İsmail Bey’ in verdiği rakamlara göre, yirminci yüzyılın başına kadar Kırımdan bir milyon iki yüz bin Türk göç etmişti. 1854-1862 yılları arasında ise sahillerdeki bütün Türklerin Rusya’nın iç kesimlerine göçü emredildi. Böylece bütün Kırım toprakları Türklerden temizlenecekti. Bu göç ve sürgün 1876 yılına kadar bütün şiddeti ile sürdü.
Resmi rakamlara göre bu esnada da ikiyüz otuz iki bin Türk göç etmiştir. (Kültür Bak. Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi –Kırım Türk- Tatar Edebiyatı . (Sh.18-19)
Sürgün ve göç hareketleri ile Kırım Türkü parça parça vatanlarından, topraklarından, baba ocaklarından hayatta kalmak ve kültürünü devam ettirmek umuduyla, ayrılmak zorunda bırakılır. Ancak hayatta kalmak ve tekrar Kırım’a dönmek umudu, daha ilk adımda yerini ölüme terk ettiğini belli eder. İnsanlar, topraklarını savunurken ölmek ile nereye gittiğini bilmedikleri vagonlarla bilinmeyen bir sona gitmek arasında tercih yapmak zorunda kalırlar.
Uzun ve çileli yolculukların ardından, sağ salim karaya çıkabilenler Anadolu’yu karış karış gezerek uygun buldukları yerlerde yerleşirler.
KÖYÜN KURULUŞ VE GELİŞİMİ
Bilindiği kadarıyla Köyümüzün ilk kurucuları 8 ayrı aileden oluşur. Bu aileler Kırımda yaşadıkları köylerin –şehirlerin ve sülalelerin isimleri ile birbirlerini tanırlar. Rabışlılar, Seyitler, Kulleli Köyü, Adalı köyü gibidir.
Kesin olmamakla birlikte en yakın tarih 1875 li yıllardır. Bu gün köyümüzün nüfusunu oluşturan insanlar’ ın dedelerinden bir kısmı Kırımdan hareketle, Romanya, İstanbul, Samsun gibi yerleri dolaştıktan sonra Çorum- Merzifon – Amasya, Yozgat –Sarıkaya-Zeytinli köyünde, bir kısmı bugünkü Çorum-Alaca – Yatankavak köyünde, bir kısmı Yozgat- Aygar-Bahçeli köyünde yaşamaktadırlar. (1) Ahmet TAŞDEMİR ve Şerif ÇETİNKAYA’ dan alınmıştır.
Değişik yörelerde yaşayan insanlar zaman içerisinde birbirlerini arayıp bulurlar ve devletten kendilerine yerleşecek bir yer verilmesini isterler. Kendilerine Sarimbey topraklarından yer gösterilir. Gelirler ancak sazlık ve sinekli bir yerdir. Beğenmezler. Geri dönerler.Yolculuk esnasında bugünkü Kalecikkaya’ nın bulunduğu yeri görür, beğenir ve buraya yerleşirler.
İlk kurucular:
İlk kurucular:
1)Rabışlı Sülalesi olarak bilinen, en kalabalık aile olan Balaban Ali, Cemani Akay, Sarı Mehmet, Ahmet Akay ve Topal Gani-Fadime
2-Mehmet Ali Hoca
3-Molla Bekir Akay
4-Seyit Akay
5-Aziz Akay
6-Cemil Akay
7-Yusuf Hoca
8-Sarı Mehmet ve kardeşi Ahmet Akay’ ve aileleridir. Bu ailelerin yerleşmesinin ardından civar köy ve şehirlerdeki diğer akraba ve tanıdıklarını da bir araya getirirler.
1)Kerim Akay
2)Kurt Nebi
3)İdris Akay-Müberra
4)Abdiş Akay
5)Abselam-Zahide
6)Gani Kemal
7)Abdül Refig
8)Topal Mehmet
9)Kurt Kaya
10)Samedin Akay
11)Mustafa Akay
12)Abdül Nebi
13)Molla Hüseyin
