Köyümüz, Kıcılı, Çomar, Perçem, Suludere, Akçiçek, Gölpınar, ve Külah köyleri ile komÅŸudur. Ekilebilir arazisi 8.000 dönüm, Mera ve kayalık arazisi 1.000 dönüm, Ormanlık arazisi ise 6.000 dönüm kadardır.
Toprak yapısı kum-kil ve yer yer humustan oluÅŸur. Yeraltı zenginliÄŸi olarak mermer yataklarına sahip olduÄŸu bilinmektedir. Ancak bugüne kadar iÅŸletme için teÅŸebbüste bulunulmamıştır.
Arazisi çok geniÅŸ ve çok verimli olmamakla birlikte ihtiyaca yönelik ekim yapılmaktadır. Tarım öncelikli olmak üzere, küçük ve büyük baÅŸ hayvan yetiÅŸtiriciliÄŸi de yapılmaktadır.
Bugünkü hali ile üç mahalleden oluÅŸan köyümüz eÄŸitim ve ekonomik nedenlerle sürekli göç vermektedir.
Alaca ilçesinin köyü olmasına raÄŸmen nüfusun çok azı Alacada yerleÅŸiktir. Ağırlıklı olarak Sungurlu ve Ankara’ ya göç etmiÅŸlerdir. Çorum, Kırıkkale, Bursa,Ä°stanbul, EskiÅŸehir illerinde de köyümüz nüfusundan insanlar bulunmaktadır.
Köyümüzün Alaca-Ankara karayoluna olan mesafesi 5 km dir. Bu yolun 4 km si 2002 yılında dört km lik bölümü asfaltlanmıştır. Köy yolunun asfalt yapılmasında Ankara Ä°linde ikamet eden köylümüz Fehmi ARSLAN’ ın büyük gayretleri olmuÅŸtur.
-Ä°çme suyu ÅŸebekesi mevcuttur.
-Elektrik şebekesi vardır.
-Telefon şebekesi vardır.
-Elektrik şebekesi vardır.
-Telefon şebekesi vardır.
Ä°ki derslikli ve lojmanlı okulumuz olmasına raÄŸmen yeterli sayıda öÄŸrenci olmadığı için 2003 yılından itibaren eÄŸitim taşımalı olarak yapılmaktadır.
Ä°lçe merkezinin yakın ve ulaşımı rahat ve kolay olduÄŸu için saÄŸlık ocağı ihtiyacı duyulmamıştır. Köyümüzde ÅŸimdiye kadar herhangi bir önemli saÄŸlık sorunu ile karşılaşılmamıştır.
1948 yılında köylülerimiz tarafından inÅŸa edilen bir camisi mevcuttur. Bir adet Derslik, odunluk, abdestlik ve tuvaleti vardır. Duvarları kerpiç, tavanı ahÅŸap olan camimiz 660 metre kare arsaya sahip camimizin 260 metre kare oturumu vardır. 200 kiÅŸilik cemaat kapasitesi bulunmaktadır. Kesme taÅŸtan minaresi ise sonradan eklenmiÅŸtir. Minare yapımında köyümüz büyüklerinden Åževket ÖZDEMÄ°R öncü olmuÅŸ, masrafın bir bölümünü karşılamış, kalan kısmı ise köylümüzün katkıları ile tamamlanmıştır.
Köyümüzü Alaca Ä°lçemize ve diÄŸer köylere baÄŸlayan yollar üzerinde 3 adet köprü vardır. Bu köprülerden birisi Suludure istikametinden gelen yol üzerindedir. Hemen köy kabristanı ile kale arasındadır.
Ä°kinci köprü köyün içinde, orta yerindeki köprüdür. Bu köprü köylülerimizden Mehmet Özkan (Mamediye emmi) tarafından masrafları karşılanarak yaptırılmıştır.
Üçüncü köprü ise Kıcılı köyü giriÅŸindedir. Bu iki köprü köylülerimiz tarafından yapılmıştır. Dördüncü köprü ise, yine köyün içinde bulunan, rahmetli Åžahin Hoca’ nın bakkalının önündeki taÅŸ köprüdür. Bu köprüde yine köylülerimiz tarafından yapılmıştır.
Mesire alanları:
Köyümüzün en meÅŸhur mesire alanı Alimpınarı denilen mevkidir. Burası tüm ilçe halkı tarfından da bilinen ve tercih edilen bir mesire ve piknik alanı olmuÅŸtur. Suyu çok soÄŸuk iki pınarı ve havuzu bulunan bu alan aynı zamanda meÅŸe ormanı içerisindedir.
KALECÄ°KKAYA KÖYÜ ‘ NÜN TARÄ°HÄ° GELİŞİMÄ°
KÖYÜN TARÄ°HÇESÄ°
Tarihi boyunca mücadeleden vazgeçmeyerek topraklarını ve bağımsızlığını koruyan Kırım Türkü 1777 yılına kadar dayanabilmiÅŸtir. 1777 yılından itibaren Ruslar Kefe ve diÄŸer eldeki Kırım ÅŸehirlerini de zulüm, baskı, iÅŸkence, katliam ile birlikte iÅŸgal edince, Kırımda ardı arkası kesilmeyecek göç baÅŸlamış oldu.
Bir taraftan Kırım Türkü topraklarından zorla çıkartılırken diÄŸer taraftan Ruslar bu topraklara yerleÅŸiyordu.Daha ilk göç esansında 75.000 Rus Kırıma yerleÅŸtirilmiÅŸti. Ä°nsanlar göçe zorlanıyor, gitmemekte direnenler ise kılıçtan geçiriliyordu. Ä°lk beÅŸ yıl içerisinde yani 1777-1783 yılları arasında göç edenler dışında tam 30.000 Kırımlı Rus Ordusu tarafından kılıçtan geçirildi.
Kırımdan Anadolu’ya ve Balkanlardaki Osmanlı hakimiyetindeki topraklara büyük göçler yaÅŸandı.Gaspıralı Ä°smail Bey’ in verdiÄŸi rakamlara göre, yirminci yüzyılın başına kadar Kırımdan bir milyon iki yüz bin Türk göç etmiÅŸti. 1854-1862 yılları arasında ise sahillerdeki bütün Türklerin Rusya’nın iç kesimlerine göçü emredildi. Böylece bütün Kırım toprakları Türklerden temizlenecekti. Bu göç ve sürgün 1876 yılına kadar bütün ÅŸiddeti ile sürdü.
Resmi rakamlara göre bu esnada da ikiyüz otuz iki bin Türk göç etmiÅŸtir. (Kültür Bak. Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi –Kırım Türk- Tatar Edebiyatı . (Sh.18-19)
Sürgün ve göç hareketleri ile Kırım Türkü parça parça vatanlarından, topraklarından, baba ocaklarından hayatta kalmak ve kültürünü devam ettirmek umuduyla, ayrılmak zorunda bırakılır. Ancak hayatta kalmak ve tekrar Kırım’a dönmek umudu, daha ilk adımda yerini ölüme terk ettiÄŸini belli eder. Ä°nsanlar, topraklarını savunurken ölmek ile nereye gittiÄŸini bilmedikleri vagonlarla bilinmeyen bir sona gitmek arasında tercih yapmak zorunda kalırlar.
Uzun ve çileli yolculukların ardından, saÄŸ salim karaya çıkabilenler Anadolu’yu karış karış gezerek uygun buldukları yerlerde yerleÅŸirler.
KÖYÜN KURULUÅž VE GELİŞİMÄ°
BilindiÄŸi kadarıyla Köyümüzün ilk kurucuları 8 ayrı aileden oluÅŸur. Bu aileler Kırımda yaÅŸadıkları köylerin –ÅŸehirlerin ve sülalelerin isimleri ile birbirlerini tanırlar. Rabışlılar, Seyitler, Kulleli Köyü, Adalı köyü gibidir.
Kesin olmamakla birlikte en yakın tarih 1875 li yıllardır. Bu gün köyümüzün nüfusunu oluÅŸturan insanlar’ ın dedelerinden bir kısmı Kırımdan hareketle, Romanya, Ä°stanbul, Samsun gibi yerleri dolaÅŸtıktan sonra Çorum- Merzifon – Amasya, Yozgat –Sarıkaya-Zeytinli köyünde, bir kısmı bugünkü Çorum-Alaca – Yatankavak köyünde, bir kısmı Yozgat- Aygar-Bahçeli köyünde yaÅŸamaktadırlar. (1) Ahmet TAÅžDEMÄ°R ve Åžerif ÇETÄ°NKAYA’ dan alınmıştır.
DeÄŸiÅŸik yörelerde yaÅŸayan insanlar zaman içerisinde birbirlerini arayıp bulurlar ve devletten kendilerine yerleÅŸecek bir yer verilmesini isterler. Kendilerine Sarimbey topraklarından yer gösterilir. Gelirler ancak sazlık ve sinekli bir yerdir. BeÄŸenmezler. Geri dönerler.Yolculuk esnasında bugünkü Kalecikkaya’ nın bulunduÄŸu yeri görür, beÄŸenir ve buraya yerleÅŸirler.
Ä°lk kurucular:
Ä°lk kurucular:
1)Rabışlı Sülalesi olarak bilinen, en kalabalık aile olan Balaban Ali, Cemani Akay, Sarı Mehmet, Ahmet Akay ve Topal Gani-Fadime
2-Mehmet Ali Hoca
3-Molla Bekir Akay
4-Seyit Akay
5-Aziz Akay
6-Cemil Akay
7-Yusuf Hoca
8-Sarı Mehmet ve kardeÅŸi Ahmet Akay’ ve aileleridir. Bu ailelerin yerleÅŸmesinin ardından civar köy ve ÅŸehirlerdeki diÄŸer akraba ve tanıdıklarını da bir araya getirirler.
1)Kerim Akay
2)Kurt Nebi
3)Ä°dris Akay-Müberra
4)AbdiÅŸ Akay
5)Abselam-Zahide
6)Gani Kemal
7)Abdül Refig
8)Topal Mehmet
9)Kurt Kaya
10)Samedin Akay
11)Mustafa Akay
12)Abdül Nebi
13)Molla Hüseyin
